Day 416: AutoCAD sa Baras(2nd time around)

"manong sa may kanto lang po. Para po." -09:57 pm


(NAHIHRAPANG HTMINGA, NASUUKA. Pero ittype ko pa din to.Sensya na sa mga typo err0r)

Kaninang umaga
kagabe, nagrebyu ako ng kung anu man ang marerebyu ko. Mukha naman kaseng madali ang magiging exam, walang theoretical puro computations lang. Kalmado lang, bago at matapos ang exam na yun sa physics. Siguro ay natutunan ko lang na magkaroon ng ganung nature, (ewan ko lang kung kelan at saan.) relax. Di sya yung tipong mahirap dahil wala ka talagang maisagot, meron, ang kaso, tama kaya? Sa akin, may sagot naman ako lahat, hula-hula, may sampu naman siguro, sana. Di man lang ako nakaramdam ng pagkabad trip, pagkayamot, pag aalala, o kahit anong negatibong damdamin. Blanko, null, wala. Siguro dahil di lang siguro maganda ang pakiramdam ko, wala sa mood (o sadya na?).

DotA is the best medicine

pagkatapos nun eh nagdota naman kame. Unang dota para sa pebrero yun. Pampahimasmas ika nga. Panalo nga at malakas ang hero mo, nanghihina ka naman. Panandaliang cure lang. Pasok ulit sa last subject.

Uwian na

nararamdaman ko na talaga ang taas ng temperatura ko. Magkakasakit talaga ako neto. Kagabe pa tong sipon na to. Nakakaramdam na ako ng kakaiba, basta mahirap ipaliwanag.

Paglalakad

syempre, pag nababaliw na ako, naglalaro ako dun sa mga benches. Tatakbo, uupo, lilipat ng side, tatakbo, uupo ulit, lilipat, paulit ulit lang. Wapakels na kung may makakita? Hu kers? Dito ako masaya eh.

"antayen nyo ko. ^_^"

si sarah yun. Ayun sumabay na ako ng lakad. Nagkakwentuhan ng konte. Bakit di daw ako sumuko na lang at maghanap ng iba. Try daw. Ayoko. Salamat pa rin sa suporta.

Pupunta kami kina pepe eh. So separate ways na kay sarah. Null na naman, ** basta di ko maipaliwanag. Si.. Basta ung mahal ko ay... basta yun na yon.

Lakad pa ng onte, aba timing, sina majie. Si jeymart, nakaka*something makatingin. Null ulet. Wala nga kasi ako sa tamang health c0nditi0n.

Mga pagkakataong nagkataon.

Kung wala lang si jeymart, di ako sasama. Kung wala lang sa akin ung usb ni pepe, di ako sasama.

Bakit?

okey lang. May nadagdag na philosophy. Maraming napagusapan. Napagdiskusyunan. Man's talk with lowie. Basta okey lang.

"anak, umuwi ka na"

nagyaya na ako umuwi, 8pm na eh. Grabe mga wala atang balak umuwi. Kain muna(salamat po). Dun kami dumaan sa nakakatakot na trail, no choice na si lowie eh, kahit natatakot sya. Mas ok pa na dun na dumaan kesa mag isa sya sa kabilang landas. Nakasakay na ako agad ng jeep, buti meron pa, nakababa na.

WALANG KWENTA

wala tong kwenta. Pasensya na di talaga maayos ang pakiramdam ko. Matutulog na ako. 10:30pm. Set alarm-->>3:00am. Gagawa pa ako ng Cad.
Tama na. Dito na lang. Ieedit nalang pag sinipag. Remembrance lang.

<:)))))<

Posted in: dota, life, school