September 7, 2009

Always Back Up

In this world of rapid developing computer technology, one lesson i've learn, is the essence of having back ups. It saves you from an unexpected entropy which you may regret.

So i advice you, ALWAYS BACK UP YOUR STUFFS.

June 4, 2009

Logout

Dear Naligaw,

magandang araw maski hindi. Syempre nandito ka at naligaw lamang. O bumalik talaga para magcheck ng updates, ngunit bigo. Paumanhin at di ko na muling aatupagin ang blog na ito. Naisipan ko kasing magsimula ng panibago. Kaya yun ang dapat mong abangan.

Ang may ari ng blog,
Ian Austria, nag lologout....

May 19, 2009

Free Web Hosting

For any web site from a small business brochure, pictures of a tropical holiday, to powerful dynamic websites for a gaming clan etc, Emenace web Hosting has the right services for you and at the right price... $0.00!
With MySQL, PHP, FTP, our own customized Control Panel and other features, you can host heaps of scripts with no worries. Adding your own domain registered at any domain registrar is just a few clicks and is hosted on your emenace.com account

Free Hosting Plan Summary
10 000 MB disk space
absolutely no advertisements on your website!
easy to use Control Panel
10 GB Monthly transfer
MySQL databases
Automatic script installer
Password protected folders
Add-on domains
FTP account
Php MyAdmin
Sub domains or you.co.cc domains
File manager (browser upload)

Free Hosting Plan:
Along with all this, we provide free FTP, PHP 5, MySQL and our very popular feature: The Automatic Script Installer (Like Fantastico) You can install many popular scripts such as PHPbb2, Wordpress, Zen-Cart, osCommerce, MyBB, MyLittle Forum, 4images, Coppermine, SMF, Joomla, e107, XOOPS, PHP Wind, CuteNews, Mambo, WikiWig and many more! No need to wait a long time uploading files, Our Automatic Script Installer deploys your files in seconds! You can find our Automatic Script Installer in the Control panel.

April 6, 2009

Gain Extra Phone Memory

For s60v2 O.S.7-8

Do you want to gain some free memory on your phone?
You can safely delete music.db in C:\System\data\music.db path using any 3rd party file managers like Xplore, Fileman, or FExplorer.
What will happen if you delete this file?
*your phone will again update your music collection.

I was wondering what thing eats up a great amount of my phone memory and found this one out. Ive deleted this in mine thats 9Mb.

music.db stores mp3 informations even those mp3s youve deleted and those dont even exist in your memory card. Whats the sense of that? Go delete that db file and renew another one!

March 22, 2009

Blog Plans

Im planning to make this blog in English now. So many visit0rS cAn undErStand and relate to my posts. It also will help me enhance my english skills.

Posts will be tutorials, those c0mm0n things pe0ple do usually asks me h0w. I'll post it here so i c0uld help n0t just one but m0re.

Maybe fileshare too. Im gonna share here too my files, those i have in my MMC. And put a short review about that.

No more personal stuffs.

a change in theme and lay0ut will f0llow.
Update with links and everything. Thank you.

Packet Data Logs

Here again, im awake again and ready to make my bl0g alive again. Its late March 2009 now, and my last Log check was on January. My logs shows this:

image

its my phone's packet Data. It shows that ive been using my phone to surf much. Well, thats not a big matter, at least im enj0ying it, the same time, its FREE!

February 28, 2009

Hairstyle haircut

Minsan nakakabuwisit na talaga ang mahabang buhok. Pero gusto ko talaga yung hairstyle na bumabagay sa long sleeve na puti, yung parang sa anime.

Nandun yung pakiramdam na ang sama na pala. Di na gumagana ang wax. Hha. Kaso konting months na lang eh, makukuha ko din yung ganung porma. Pero, kailangan na talaga siguro magpagupit.

Bakit kaya kapag nakaupo na ako sa malambot at mataas na upuan na yon, may naka cover na madulas na tela sa katawan, nakaharap sa malaking salamin, parang napakagwapo ko. O nagkakasundo lang magsinungaling ang mata at buhok ko, para lang wag na ako magpatabas. Pero nandito na ee. Game na.

Kahit kelan talaga walang magaling na barbero. Yung tipong kuhang kuha yung gusto mo. Nasasabi na lang natin na, "sige, pwede na yan" kahit sa loob loob natin, hindi naman kasi pwede na i UNdo o Ctrl+Z ang mga nagupit na na buhok.

Pero pasalamat pa din ako sa nag gugupit sa akin. Libre kase ako sa kanya. Minsan si Tatay ko, o kaya si Tita Lorna.

Pag si papa ko ang nag gugupit sa akin, bumabata ako, naalala ko yung gupit ko nung Grade V. Hha.

Bakit pa kaya kelangan natin magpagupit? Siguro dahil sa tingin natin eto yung magpapapogi este magpapataas ng self esteem natin sa pakikisalamuha sa iba.

Sa akin lang, mas ok pa yung buhok ko pag bago akong gising kesa bagong paligo. Hha.

February 23, 2009

Di ko maisip ang pwedeng title

Dating - a social appointment or engagement. (dictionary.com)

Gusto ko din maexperience yung makitulog kina Pepe, kaya pumunta din ako sa Baras. Pero bago yun, pumunta muna ako kina Majie.

Pagbaba ko ng jeep, naglakad lakad muna ako. Hindi ko rin kase alam kung san eksakto yung bahay nila, pero malapit lang yun. Napagod ako kaya naupo muna sa lilim. Lumabas na sya sa kanto, nakita ko sya agad, pero biglang lingon ako palayo, at saktong pagkakatingin nya sa kin, saka ako bumawi ng lingon. Style nagulat ako, maski hindi. Hha.

May dala syang payong, buti naman kasi mainit na ang sikat ng araw nung hapon na yun. Naglalakad kami habang pinapayungan nya ako. Ambango nya, bagong paligo eh. Nagtitinginan yung mga tao.Wahha. Tapos yung isang bata nagsalita:
"boyprend mu?"
sabay kami sumagot oo at hindi. Hha. Kung sinu yung umoo at umindi, hulaan nyu.Hha

Enjoy ko yung paglalakad kasi naguusap kami habang naglalakad. Mapapalampas pa nga ako, ng lumiko na sya. Dito na daw. Syempre nahihiya epek muna. Bahay na nila yun. Narinig ko kaagad tumutugtog ang plaka ng G. Festival. Naupo na ako, nag 'Hi' sa lahat maski hndi ko pa kilala. Mukhang mabaet naman ang mga tao dun, lalu na yung nanay at lola nya, mabait nga. Wala dun yun kuya nya, pero mas gusto ko sana na andun yun, para na rin maging tropa ko.

Tahimik lang yun nanay nya, pero lam ko na pasimpleng nagmamatyag. Yun lola naman nya ang magaling mag interbyu, hha. Buti na lang magaling ako sumagot.

Bale ang scene, sa may terrace nila, may lamesa na maliit tapos may upuan. Dun kami. Sa ibabaw ng mesa may mga papel, libro at kung anu anu pa. May sounds na makalokohan na tumutugtog.

Tapos pinameryenda na nya ako(cake at juice). Kain kami. Kahit medyo busog pa ako, syempre hindi naman ako tumatanggi sa mga pagkaen. Napakatamis nya magtimpla ng juice! Hha. Kwentuhan pa. Tanong tanong, sagot sagot. Iba talaga pag harapan na magkausap.

Si Rhea daw ay di makapaniwala na nandun ako, pinapunta na lang din nya. Ayun na yung pagkakataon na nagkakaroon na ng 'dead air' hha. Kaya napag pasyahan na lang na i tour ako sa lugar na yun.

Pinakita sa akin yung shop na pinag i iNET an nila, mukang malamig,(yun ay kung may aircon), saradong sarado kasi at di mu aakalaing isang shop.

Tapos punta na kami sa Baras Elementary School. Malawak yung school na yun. Buti at bukas, may mga bata na dun sa may kubo kaya, dun kami sa iba. Naupo na kami dun sa may sementong bench with square na mesa, malapit dun sa may bakal na sphere. At dun na sinimulan ang kwentuhan. Dun nakakapag ingay na kami, wala ng 'dead air'. Question and Answer pa nga ang naganap. Magtatanong sila, sasagot ako, at magtatanong naman ako, sila naman ang sasagot. Dahil dun madami akong natutunan at natuklasan. Hha. At sila din siguro.

Nakapag halukayan ng kanya kanyang kasaysayan,at kung anu anu pa.

Kapag naeenjoy mu talaga,ambilis lumilipas ng oras. Andilim na nun, tapos nagtext na sa akin si Lenard, kakain na daw, kaya ako na din ang nagyaya.

Lakad kami papalabas, hinahanap ko yung gate na pinasukan namin, kaya pala di ko makita, sarado na kasi. Over d bakod na daw.Hha. Game ako, pero may isang daan pa naman. Ikot kami, dun kami sa isang gate lumabas.

Hinatid pa nila ako. Kahit di ko na alam ang dinadaanan namin, sige nagtiwala na lang ako, at ayun, shortcut way nga. Sabay sabay kami tumawid, konting lakad pa, hanggang dito nalang. Ok na yun, kase tanaw ko na naman yung 2 na daan papunta kina Pepe, madilim na, GG na.Hha.

Hindi ako nakapag pic masyado, wala din kase ako sa mud magpic ng magpic nun. Hha. Pero pinagsisisihan ko, hamuxa na, may next time pa naman ito. Hha.

Sa tingin ko, nag up one level ang closeness namin hha. Till next time.

February 14, 2009

Just Another Valentine Post

Teka patugtugin ko lang yung song na "14" by Silent Sanctuary..... (violin plays...)


Kahapon
Naaalala ko pa nung February 14, 2008. Sa school namen, after class, sama sama ulet ang tropa, naghubad kaagad ng polo, ipinakita ang pulang tshirt ng lahat. All red kami. Diba uso pa nun ang tinatawag nga nila na "BLACK VALENTIE", pero red pa din kami. Nagtitinginan ang mga estudyanteng nakakalat sa daan. Sikat kamee!! LOL.

Pagkatapos ng show off (pagpapasikat.xD), diretso sa labas. Its time for, DOTA. Oo nagdota kami, sa shop namin naicelebrate ang walang kwentang araw na yun.

Ngayon

Sabado kasi ee. Walang pasok. Boring naman kung sa bahay ka lang. Wala din namang kadate.

Natripan na mag gawa na lang daw ng plano para sa Taxation Project Proposal, at mag aral ng Lesson : Integration of Partial Fraction (Integral Calculus), para sa reporting.

Maaga ako naka alis sa bahay. Wala pang 8am ay nakapaligo na ako. Aalis kase sina Mama at Papa, dadalhin si baby para ipacheck up, kaya sumabay na ako.

"Anak, ano ba naman yang buhok mo, mag suklay ka nga."
"Ma, style yan."
"May date ka ba?"
"wala."

Libre pamasahe, kase sa car namin ako sumakay (este tricycle) .

Unti unti na ding naipon ang tropa dun kina Pepe. Ayos talaga ang family nila, very accomodating, at hospitable. Syempre pameryenda agad, patanghalian, meryenda ulet, hapunan naman.

Busog sarap. Masaya na naman. Pero ang plano, walang nagawa. Distraction talaga ang Laptop na may YuGiOh! , mga forbidden mangas, at photoshop. Pati na rin ang mga card decks ni Pepe.

Iba talaga pag napapagusapan nyo ang kahit na ano. Nakakagaan ng loob.

May date dapat ako. MOA daw. Kaso di ko pa sya ganun ka(alam mu na) para irisk ang, Pamasahe, Oras, Kaligtasan at Pagod ko ee. Dahil na din, di ko pa sya ganun kakilala. :D


Tapos...?

Kakaibang Valentines.

-wala akong nakasalamuha na babae, (except mama, baby, pepe's mom & ate, my tita).
-syete lang nagastos ko. (7php, libre pamasahe. Tnx to my tita)
-di ako nagpaload. Kahit dami bumabati, wala kaseng napagpaloadan.
-di ako nakapula. (purple valentine.xD)
-di ko nabati ang babaeng pinakamamahal ko,(wala na din akong balak).
-simple lang. Pero, masaya, kahit papano.

Sulit
Nahiram ko yung mga installers, nakagala, nakalibre ng masarap na meryenda at meals. Madami pa ako nadiskubre.

Ikaw
sana naging masaya ka ngayon. Simpleng araw lang naman. Para sa mga walang kasintahan.XD

February 11, 2009

Lowie : Ang Muling Pagsama

We miss you.

February 11, 2009. Markahan nyo na sa kalendaryo natin yan. Walang exam nun sa Humanities, wala ding kLase sa Taxation (na dapat may exam). Dapat magdiwang.

Bukas may report pa yata sa Integral Calculus (paktay tayo, sana wala ), di na naasikasong Project Proposal, pero ayos lang, para makalimutan ang problema: "TAYO AY MAGDOTA!!"

Ibang iba ang araw na ito sa mga nakalipas na araw ng aming buhay DotAboy. Muling nagbalik ang aming long long legendary player. Ewan ko lang, pero isang taon na yata syang hindi nakidota sa amin. Walang iba kundi si :

LOWIE

(palakpakan! 3x then fade)


di ko alam kung bakit, anong dahilan, napilitan? Pero hindi rin, kung ayaw nya, ayaw nya. Basta ang importante, masaya ako, at ang lahat.

Sana maulit muli. Laro ulit tayo. Kakampi ulit kita. Tagal mu lang siguro di nakalaro, pero okey din ang performance mo. Till next banatan..... ^_^v


INEDIT: natuloy ang reporting, at mukhang maganda naman ang naging resulta. Kasama na ulit namin si Lowie sa shop. Kahit di sya lumalaro, andun naman sya. Ok na un.

February 10, 2009

Dear Klasmeyt : Romielle

papa omel

Dear Klasmeyt Romielle,

Wee. Ikaw naman papa Omel. Kamusta na boy? Ang pagcocompose, ang pagdodota, ang pag aaral, ang panchichix? Well, di mo naman talaga kelangan sagutin isa isa yan. Kelangan ko lang talaga mag lagay ng intro. (turo nung elementary sa pag gawa ng liham.XD)

Pano nga ba nagsimula ang lahat? Napasama ako sa piling nyo dahil kay Remar. Nagsimula ang lahat sa pagsama ko sa TIMEX, ayaw mo pa nga makiDOTA nun eh, gusto mo lang NBA. Hahah.

Masaya kasi kayo kasama. Naging tropahan na agad tayo. And the rest was history....

Naging magaan ang loob ko sa yo, dahil siguro sa kanta ni JACOB, alam natin parehas, at dedicated pa sa taong, alam mu na. Ang pagkakaiba nga lang, gwapo ka, di ka dapat nagkaganon, hahaha.

Astig ikaw pumorma, ( syempre gwapo, kahit anong style bagay. ), band boy pa. Mr. Scientist pa nga daw, haha. Gustung gusto ko kasi na makihalubilo sa mga magagaling mag aral na mga tao, ewan ko lang kung bakit. Hahaha.

Sa mga usapang 1on1 naten, minsan parang ang galing ko magsalita noh? Pero deep inside, panggap lang yun. Ako din kasi kelangan ng mga ganung encouragements.

Sa ugali mo naman, wala naman akong kinayayamutan sayo, kase kung yabang lang eh, walang umeepekto na mga ganun sa akin. Ay.. Meron pala, yung minsang di mo alam na nakakasakit yung pananalita mo, pag nahahaluan na ng pambabastos, lalo na sa mga pinapahalagahan ko. Okey lang sa akin ang mga ganong topic, pero wag ganong subject. Hope nagets mu boi.

Gusto ko lagi ka kasama, kase napapagusapan natin ang kahit ano. Haha. Ayos. Okey na din kagrupo ka, kase minsan ang sipag mo at responsable pa.

Salamat papa sa mga tips, sa mga discussions, sa pagpapakaen, sa pagpapatuloy, sa fileshare, sa lahat. Masaya akong may papa Omel na nakilala si Ian. Hahah. Kahit minsan napagtritripan kita, ng slight. Bahagi yun ng paglaki. Heheh.


<:)))))><

Dear Klasmeyt : Jonathan

athan

Dear Klasmeyt Jonathan,

Wahaha. Asa pa ba ako na mababasa mo ito? Malay naten. Heheh.

Di ko na maalala. Basta bigla ka na lang sumulpot sa klase namin at naging tanyag sa pagiging si Kuya Obien na matalino. (older knows more,heheh)

Hangang hanga ako sayo nun, kaso nung nalaman ko na T.I.P. transferee ka, na ewan ko kung bakit nagtransfer ka, hanga pa din ako, kase matalino ka sa mga computations tulad sa math. Pati sa bible madami ka din alam. Pero ngayon, meron pa din yung pag hanga na yun boy, kase kayang kaya mong imanage at idisiplina sarili mo, na hindi ko magawagawa sa sarili ko, hahay.

Salamat nga pala kase napasok ako sa pagcecell group nyo dahil sa pamimilit mo. Kaso nga lang, di ako regular, mas gusto ko kase sa piling ni Lowie eh, at tsaka may iba pang mga dahilan, heheh.

Minsan okey ka na kausap, pero tulad din ni Lowie, may pagkakataon din na nayayamot ako sa mga lumalabas sa bibig mo. Pero wala lang yun. Heheh.

Di pa rin kita maintindihan at wala na akong balak na intindihin ka pa. Haha.

Salamat sa ibang kaalaman, pagbibigay ng sides, advice. Salamat sa astig na colorful medyas, kahit delayed ng bigay.

Masaya akong naging kaklase ka namen at nakilala kita.

<:)))))><

February 9, 2009

Dear Klasmeyt : Raymond

raymond

Dear Klasmeyt Raymond,

Boy, musta? Naaalala mo pa? Billiard boys ka. Di ka namen tropa. Sipagin ka kase mag aral. Pero ngayon dotaBoys ka na din.

Nadaan mo sa araw araw na pagsama sa amin. Pagextra pag may kulang. Lagi ka kase dati maaga umuwi.

Ayos ka kasama, kase masaya pag bumabanat ka ng pasimple. Natotoggle talaga humor glands ko.

Sorry kung minsan ikaw ay natritripan kong pagtripan. Parte yun ng paglaki. Heheh.

Alam mo, ayaw kita kakampi sa Dota, kase ayaw ko matalo,heheh. Pero konting laro pa, makakasabay ka na talaga. Makinig ka lang kasi sa mga pro na nagtuturo sayo, tandaan mo mas magaling sila sayo.

Di ko makakalimutan yung teknik mo na papel trix na naging bentsingko, bilang substitute sa Alt. Hehehe.

Salamat sa pakikipagbrainstorm minsan, nakakarefresh ng utak. Salamat sa lahat lahat. Masaya akong may DoraymOnd maCatUla akoNg nakilala.

<:)))))><

Dear Klasmeyt : Lowie

lowie

Dear Klasmeyt Lowie,

Boy kamusta ka na? Sure ako na palage ka namang okey.
Naaalala mo pa ba yung una nating pagkakakilala? Walang pormal na introduksyon diba? Nagsimula ang lahat nung maganap ang unang pagdodota ng klase natin. Ako, si Jeymart, si Remar, laban sa inyo ni Lenard at Melvin. At nasundan pa ng maraming beses pa ng pagdodota.

Dahil nga dun nagkaroon na tayo ng koneksyon. Palage ka inaasar nila. Pero hanga ako sayo kase di ka tinatablan. Lumipas pa ang mga araw, lagi kang kasama sa mga lakaran at ang pagsilang ng A4V1.

Astig ang neym. Nag iisa lang sa mundo. LOWIE ALCOY.

Pero nagkaron ng biglang pagbabago. Di ka na sumasama sa paglalaro at pamamasyal. Nagbago ka. Nalungkot ako, pero naintindihan ko naman yun.

Pero minsan nayayamot din ako sayo. Parang nangtritrip ka kase. Lagi kitang pinapakinggan, samantalang ikaw,? Ganyan ba talaga? Dahil higher level ka? Its not worth to be heard na ang boses ko? Minsan nakakasakit ka boy. Pero wala na yun.

Salamat Lowie. Dahil sayo, lalo ko Siya nakilala. Dahil sayo madami akong nalaman, mga bagay na di ituturo ng mga prof natin. Dahil sa yo, nagbago ang takbo ng mentalidad ko. Dahil sayo, naglevelup ang pagiging si Ian Albert ko.

Salamat sa mga aral, paalala, pagcompliment, pagdamay, at madami pa, na hindi ko na kayang ienumerate.

Tayo ang A4V1 habambuhay, walang iwanan, kalimutan, at lokohan ha. Di ko makakalimutan na may isan Lowie na pumasok sa buhay kong magulo at unti unti itong binigyan ng konting ayos at direksyon. Masaya ako na nakilala kita.

<:)))))><

Dear Klasmeyt : Kristine

kristine

Dear Klasmeyt Kristine,

Kamusta ka na? Wag kang mag isip ng kung ano, dahil ikaw ang una. Nagkataon lang na nasa una ang file ng pic mo dito sa cp ko (arrange by date kase).

Naaalala mo ba nung unang pasukan? Late ako pumasok non, tapos sa may unahan ako umupo. Ikaw yung malapet dun, kahit may 2 bangko na pagitan. Nakita ko kagad name mo nun. Anlaki kasi ng font size nung sulat sa envelop mo (ewan ko lang kung envelop ng xray mo yun). Wow kakaibang apelyido, gaya ng reaksyon ng iba.

Wala akong papel nun, wala naman akong kakilala, pero kelangang magkapapel, kaya mahiya hiyang nanghingi ako sayo. Ambaet mo naman at nagbigay ka.

Nalaman ko pa na taga Malaya ka, kapitbahay lang ng Sipsipin. Kala ko MNHS ka, yun pala SIC, may mga tropa kasi akong taga Malaya at MNHS, mga kadotahan ko dun sa Malaya.
Kaya nakakasabay na kita palage pag umuuwe, kung sumasabay ako, at pag papasok kung nagkakataon. Nakakatuwa ka nga tuwing magkukunduktora ka. Hehehe.

Nagddrawing ka pala ng mga anime, hilig ko din yun dati. May mga music ka na alam ko din. Parang nakita ko sayo yung classmate ko nun, pero ngayong mas nakilala kita via observation, hindi na, iba ka pala talaga.

May mga bagay ka na itinatanong sa akin na di ko akalaing itatanong ng isang babae. May mga bagay ka na nasasabi na naaastigan ako.

Salamat sa papel, sa pangongolekta ng pamasahe, sa mga paalala sa text, sa mga pagbati, sa lahat, sa iba pang di ko mabanggit. Salamat.

Di ko malilimutan ang isang Kristine Jane Headway na nagdagdag ng kulay sa buhay ko. Masaya akong nakilala kita.

Dear Klasmeyts

Susulatan ko kayo isa isa. Sinusumpong kase na naman ako eh. Parang pag gamit lang ng freedom of speech. Mga bagay na di ko masabi sa inyo ng harapan.

Walang ranking, o order of importance ha. Pantaypantay lang. Uunahin ko lang yung mga may pix saken dito sa pc ko sa bahay.

Ok start na ako. Enjoy. =)

di ko lam ang dahilan, pero bigla ko lang to naisipan. Pag natapos ko kayo mga 2ECE classmates ko, yung iba ko namang kaibigan. Hehehe.
Wag kayo mag alala, hindi ito suicidal note.

<:)))))><

February 5, 2009

DotA at Walang GF

Di naman lahat ng DotAboy sa mundo ay may GF ah?


DotA at Walang GF


*NagdoDotA ka dahil wala kang GF.

*Wala kang GF dahil nagdodota ka.

-- alin ka man sa dalawang sitwasyon na yan, pareho lang yan. Wala kang GF. DotAboy ka.

Sa DotA :

-->pag wala kang gf, libre ka maglaro, anytime,anywhere,anylong, hanggang kaya ng bulsa mo. Malaya ka. Dota to the fullest ka talaga.XD

Sa Walang GF :

-->pag nagdodota ka, sumasaya ka. Di mo hinahanap hanap yung feeling na may GF. Nakakalimutan mo ang mundo mo. Basta nasa mundo ng Senti at Scourge ka, yun lang. Masaya ka na. Xp

Pag nagdodota ka,
magastos, may pera ka dapat pambayad sa rent sa mga shops.
Pag wala kang GF,
matipid, wala kang dahilan para magload araw araw, para mag ipon ng pang deyt o regalo.

Pag nagdodota ka,
masaya ka. Parang ecstacy nga daw, ayon sa mga addict. Nakakalimutan mga problema.
Pag wala kang GF,
malungkot ka. Its either, iniwan ka ng GF mo *ouch* or di ka pa nagkakaGF *ouch*.

Pag nagdodota ka,
pwede ka pa magkaGF.
Pag wala kang GF,
pwede ka pa magdota.

Pag nagdodota ka,
mouse at keyboard ang lagi mong hawak.
Pag wala kang GF,
wala kang kaholding hands.

Pag nagdodota ka,
titig ka sa monitor.
Pag wala kang GF,
tulala ka sa hangin.

Pag nagdodota ka,
nakakagulo ito sa pag aaral mo.
Pag wala kang GF,
pwedeng pwede makapagconcentrate ng mabuti sa studies.

Pag nagdodota ka,
wala kang GF.
Pag wala kang GF,
nagdodota ka.

****

haha. Kabaliwan ang ganito. >_<

anu ba mas maige? MagDota o Walang GF?

Para sa akin, Wala--->>>


<:)))))<

Panghihinayang

"ay! Sana pala,.."

Ang buhay ay read-only, bawal iedit, walang undo, Ctrl+Z, Backspace o Delete. Kaya kung anu man ang napili mung desisyon yun na yun. Kung narealize mo na mali ito, wag ka nang mag umasa na maitatama mo pa yun, ang pwede mo na lang magawa, ay ang iwasan at wag nang hayaang maulit pa ang mga yon.

Hindi natin hawak sa ating mga kamay ang mga magaganap. Kung magkaganun man, siguro kahit anong naisin natin ay magaganap. Pero ang meron lang tayo, ay ang ating "DESISYON", ang desisyon mo sa iyong buhay na makakaapekto sa mga pwedeng mangyari pa. Yun lang ang hawak natin. Kaya dapat pag isipan talagang mabuti sa tuwing kailangan nating magdesisyon.

Wag na wag mong sasabihing, yun ang kapalaran mo, na magkaganyan ka, DESISYON mo yan.

+++

<:)))))<

February 4, 2009

Day 416: AutoCAD sa Baras(2nd time around)

"manong sa may kanto lang po. Para po." -09:57 pm


(NAHIHRAPANG HTMINGA, NASUUKA. Pero ittype ko pa din to.Sensya na sa mga typo err0r)

Kaninang umaga
kagabe, nagrebyu ako ng kung anu man ang marerebyu ko. Mukha naman kaseng madali ang magiging exam, walang theoretical puro computations lang. Kalmado lang, bago at matapos ang exam na yun sa physics. Siguro ay natutunan ko lang na magkaroon ng ganung nature, (ewan ko lang kung kelan at saan.) relax. Di sya yung tipong mahirap dahil wala ka talagang maisagot, meron, ang kaso, tama kaya? Sa akin, may sagot naman ako lahat, hula-hula, may sampu naman siguro, sana. Di man lang ako nakaramdam ng pagkabad trip, pagkayamot, pag aalala, o kahit anong negatibong damdamin. Blanko, null, wala. Siguro dahil di lang siguro maganda ang pakiramdam ko, wala sa mood (o sadya na?).

DotA is the best medicine

pagkatapos nun eh nagdota naman kame. Unang dota para sa pebrero yun. Pampahimasmas ika nga. Panalo nga at malakas ang hero mo, nanghihina ka naman. Panandaliang cure lang. Pasok ulit sa last subject.

Uwian na

nararamdaman ko na talaga ang taas ng temperatura ko. Magkakasakit talaga ako neto. Kagabe pa tong sipon na to. Nakakaramdam na ako ng kakaiba, basta mahirap ipaliwanag.

Paglalakad

syempre, pag nababaliw na ako, naglalaro ako dun sa mga benches. Tatakbo, uupo, lilipat ng side, tatakbo, uupo ulit, lilipat, paulit ulit lang. Wapakels na kung may makakita? Hu kers? Dito ako masaya eh.

"antayen nyo ko. ^_^"

si sarah yun. Ayun sumabay na ako ng lakad. Nagkakwentuhan ng konte. Bakit di daw ako sumuko na lang at maghanap ng iba. Try daw. Ayoko. Salamat pa rin sa suporta.

Pupunta kami kina pepe eh. So separate ways na kay sarah. Null na naman, ** basta di ko maipaliwanag. Si.. Basta ung mahal ko ay... basta yun na yon.

Lakad pa ng onte, aba timing, sina majie. Si jeymart, nakaka*something makatingin. Null ulet. Wala nga kasi ako sa tamang health c0nditi0n.

Mga pagkakataong nagkataon.

Kung wala lang si jeymart, di ako sasama. Kung wala lang sa akin ung usb ni pepe, di ako sasama.

Bakit?

okey lang. May nadagdag na philosophy. Maraming napagusapan. Napagdiskusyunan. Man's talk with lowie. Basta okey lang.

"anak, umuwi ka na"

nagyaya na ako umuwi, 8pm na eh. Grabe mga wala atang balak umuwi. Kain muna(salamat po). Dun kami dumaan sa nakakatakot na trail, no choice na si lowie eh, kahit natatakot sya. Mas ok pa na dun na dumaan kesa mag isa sya sa kabilang landas. Nakasakay na ako agad ng jeep, buti meron pa, nakababa na.

WALANG KWENTA

wala tong kwenta. Pasensya na di talaga maayos ang pakiramdam ko. Matutulog na ako. 10:30pm. Set alarm-->>3:00am. Gagawa pa ako ng Cad.
Tama na. Dito na lang. Ieedit nalang pag sinipag. Remembrance lang.

<:)))))<

February 3, 2009

Paaralan

Muling nanariwa sa aking alaala ang mga linyang ito:


"when i grow up, i want to be a doctor. To help other people.. Blah. Blah. Blah..."

oo, doktor nga. Ewan ko kung bakit. Tama nga na kung anong nasabe mo sa "wen-ay-grow-ap" mo, ang syang hindi mangyayare sayo. Ayaw ko sa Dugo, mga Laman laman, sa matagal na pag aaral, at higit sa lahat, dahil sa pera (mahirap lang po kami).

Anong Pangarap mo?

Bigla na lang naghukay ng malalim ang aking isipan. Ano nga ba? Ni hindi ko man lang napagkakalibangang ivisualize ang kung ano ako sa future. Basta ang gusto ko lang eh, may masayang pamilya, syempre may maganda, tahimik at medyo maginhawang pamumuhay.
Wala akong ideya kung anong itsura ko kapag isa na akong inhenyero. Siguro, mahirap nga talaga mag imagine, pero vision ang hanap ko.
Di ko man lang naeenvision na nasa ganong kalagayan na ako. Sa totoo lang di naman ito talaga ang pangarap ko. Wala talaga akong pangarap na posisyon, trabaho, o estado na nais maabot. Pero dahil sa ito yung normal, kailangan, kaya ako nag aaral ngayon.
Tamad ako eh. Madaming distraction. Di makapag concentrate. Pero at least pumapasa pa rin. Alam kong kaya ko pa ng higit pa dito eh..

Sa Palagay ko..
Hindi naman talaga mahirap matuto, o mag aral, ang mahirap lang talaga ay kung matututo ka ba o mag aaral. Parang magulo. Heheh.

Matuto at Mag aral
*kapag nagturo ang teacher, syempre kelangan may pokus ka sa itinuturo.
-dapat nakikinig ka. Ninanamnam mo ang mga lessons. Dapat wala kang ibang pinagkakaabalahan o iniisip. Kalimutan muna mga problema sa bahay, sa syota, sa crush,atbp. Itabe ang cp. Kung pwede nga eh, iwanan yan sa bahay. Basta concentrate lang. Magagawa mo naman kasi yung mga yun sa panahon nila eh. May kanya kanyang time naman ang lahat ng bagay eh. May time para don at para dito.

*Sa tuwing magdidiscuss, importante din na lagi kang nagnonotes,
-lalo na kung wala kang libro. Syempre dapat gandahan mo ang sulat mo. Para sipagin ka talagang irebyu yun. Wag kang tamarin pagsusulat. Kase pag tinamad ka magsulat, mawawala ka na sa wisyo makinig. Yan ang mga magiging reference mo. Magsulat sa matinong sulatan. Wag sa mga scratch, madali lang itapon ang mga yon, kaya ka nga may notebook eh.

*Dapat maayos ang pakiramdam mo,
-hindi ka gutom, walang sakit, hindi napuyat o anu pa man. Kaya ka nga pumapasok eh, para matuto. Nakakawalang gana at nakakatamad talaga pag wala kang energy. Dapat kumain ka lagi bago pumasok. Magpaexcuse pag hindi kaya ng pakiramdam. Di rin maganda yung napupuyat ka pag may pasok kinabukasan(mga internal factors ng distraction ng estudyante).

*Iwasan din ang palageng maging late.
-ang pagiging late ay isang senyales ng hindi mo pagpapahalaga sa subject mo. Naiisip mo na, "ay ____ lang naman yun eh, okey lang maleyt". Kaya wag na magpupuyat. Gumising ng maaga. Wag na magtatambay pa. Mas mabuti yung kahit hindi pa oras ay nandon ka na.

*mag aral din sa bahay.
-kaugalian mo ring magbasa basa ng notes, magbuklat ng notes, magpractice magsolve, magsearch ng mga meaning sa dictionary kapag nasa bahay ka. Di ibig sabihin na wala ka sa school ay dapat hindi mo na gawin ang mga yan. Kung weekdays pa rin, yan na ang pinakamabuti mong gawin. Tutal di ka naman masyadong pinapagawa sa mga household chores pag weekdays diba? Kaya bakit mo pa sasayangin ang pagkakataon.

*iwasan mo din ang sobrang maattach sa mga ito:
- cellphone -
ang no. 1 na distraction, dapat pag weekdays, wag na wag ka maguunli o magloload. Syempre susulitin mo yun eh, kaya di mo na mabibigyan ng pagkakataon ang pagaaral mo. Di excuse kung may syota ka, kung mahal ka naman nun eh, maiintindihan nya, dahil sa ikabubuti naman yun. Sapat na siguro mga isa o dalawang paramdam.
- syota -
tutal nabanggit na agad, di naman sa sinasabe ko na masama, pero mga bata pa kayo, pag aaral ang dapat mas naipriprioritize. Kung dahil sa kanya ay mapapaabsent ka, o di kaya eh may mga di ka nagawa, mali na yun. Syempre siguro naman ay pareho kayong estudyante, dapat maintindihan nya rin na, nag aaral kayo. Pwede naman makatulong ang mga mahal mo eh. Mas mabuti yun kesa makasama.
- computer(games, internet) -
may panahon para dyan, kung gamer or surfer ka, mag antay ka ng byernes o sabado. Wag na wag kung may pasok. Nakakadivert ng mood at attention kasi yan eh. Isa pa nga pala itong mahirap kontrolin.
- antok,katamaran, -
di maiiwasan, pero kung naeenjoy mo naman ang mag aral, di mo na maiisip na aksayahin ang oras na dapat ay ipinapang aral mo.

Partial na pagtatapos
Di pa ito tapos. Alam kong madami pa akong pwedeng isulat. Di ko naman nagagawa din ang mga yan. Pero habang naitatype ko to, nag alab ang aking diwa na, gagawin ko na. Ito ang makakabuti. Magandang gabi. Matutulog na ako.
**********

January 27, 2009

Pyesta ng Baras

"simpleng ligaya para sa mga simpleng nilalang."


Walang kasawaan

At muli na naman akong mamemyesta, konting pag gawa sa bahay lang para makalayas. Buti na lang madami akong pera sa bahay, (epekto ng di pagdodota). Kahit di ako nanghingi ng panggastos at di nakapagpaalam, maluwag pa rin akong nakaalis sa aming tahanan. Di na rin kasi ako pinipilit na paglabahin.
Mag-11am na nang umalis ako sa amin. Maayos naman ang aking byahe. High way ng baras dumaan, di ko pa naman memorize kung dito. Alam nyo naman na wala talaga akong skills sa travelling. Lol. Naalala ko yung "D' One", nung makita ko yun bumaba na ako.
Tanghali na yun. Tutok na tutok na ang araw nun. Tinahak ko na ang liblib na daan kina Pepe, na nababalot ng napakaraming misteryo, hiwaga at kwentong kababalaghan.

[img ng daan]
[img ng paglalakad]


Angeles Mansion

Sa wakas, nakarating din ako. Natapos na din ang napakahabang paglalakad. Ang pagod ay pinawi ng very hospitable na pagtanggap ng Angeles Family. Napakaraming pagkain, kaya nabusog agad ako, gutom na kasi ako nun, sobra.
Nandun sina Teejay, Jeymart, Patrick, Michael, at Lenard. Wala man yung ibang inakala kong nandon, ok lang. Malayo ang mansyon nila Pepe sa bayan, kaya siguro hindi na nagkayayaan na mag gala pa papuntang bayan.
May nakasalang naman na Dvd ng CodeGeass, but later pinapaltan ko ng Twilight, pero di rin pinanuod ng husto, di ko rin kase masyadong interes na mapanuod un, for experience lang. May nakabukas na laptop, na kung saan, pwedeng pwede ka mag AutoCAD, Photoshop, VBA, at kumuha ng pix gamit ang webcam. Sayang nga lang walang internet. Napagkalibangan din namin ang paglalaro sa koleksyon ni Pepe ng mga Yu-Gi-Oh! Duel Monster Cards. Napakadami nun. Kahit bawat isa sa amin ay pwede makabuo ng kanya kanyang deck. Nun lang pala natuto si Teejay mag YuGiOh. Naglaban laban kami. Walang kamatayang kwentuhan. Kain, kain. Pasounds ng 200+ songs na naiburn ko. Nag Moymoy Palaboy na din sa harap ng webcam. Piktyur ng madami. Edit edit. Kain ulit. Kulitan. Kain. Pakasaya.


[img ng mga nag yu YuGiOh!]
[imgs na kuha ng webcam]
[stolen shots]


Duel Over

"ilo, mag uwi ka ng ulam, antayin namin yon"

ewan ko lang kung yan nga yung eksaktong text ng nanay ni michael, basta ganyan yun. Hehehe. Mag se 7 pm na kasi, nagkayayaan na din magkauwian. Kung pwede nga lang, ayaw ko na umuwi, kaso may pasok at mapapagalitan ako. Pag andun ka kasi kina Pepe, di mo mafifeel na nasa ibang bahay ka, (sa akin ganun, dahil ata sa tiles na flooring. Hahah) feel at home ka talaga. Kaya ayun ipinagbalot na nga kami, ayos din. Salamat.
Madilim na, katakot maglakad. Napagtripan pa na dun dumaan sa nakakatakot at nakakakilabot na sobrang dilim na daan na nababalot ng kwento ng mga taong nawawala at naliligaw na natatagpuan na lang sa umaga. Well, thrill seekers ang mga loko, edi go kami. Akala namin, mangyayari ang mga yun. Pero hindi. May maganda pang nangyare. Eto oh.

[img ng magandang nangyari]

Swerte naman namin at nasaksihan yun. Kakaibang experience na naman. Diretso uwi na. Tulog. Kinabukasan nasermonan. Pero ok lang. Alam ko naman na wala ako/kaming ginawang masama, nagpakasaya lang kasama ang mga kaibigan, pinatibay pa ang samahan. Anong masama dun?

Next Pyesta, Morong.

January 25, 2009

Pyesta ng Tanay

"Tao lang tayo, marunong mapagod"


9 am.

"Ian!! Nakaalis ka na ba?"
"Di pa po.."
"anUng oras pasok mo?"
"...."
"may pasok ka ba?"
"uh, eh...wala po."
"bakit?!"
"kasi po, 3 subjects kami pag Friday. Yung una, Drawing4, eh taga Tanay instructor namin, tapus sa tanghale, Taxation, wala yung prof, aalis, at yung huli P.E. wala ding instructor, pupunta ng sports meet."
"mamimista ka ba?"
"opo."


11 am.

"pat, and2 na aq boy sa plaza"
"wala si pat, nand2 kina teton"
....
Huh?
Sige hihintayin ko.

11:59 am.

"boy anu na?"
"..."
...
pakshet.! Libot mode. Dami ko na nakitang mga kakilala. Antay pa diN ako. Nagtext ako kay Pepe.

1 pm.

daming beses ko nang pinapaintindi na kelangan ko ng sundo dahil hindi ko alam ang papunta kina Jerwin. Gutom na gutom na ako nun. Ngalay na ngalay ang mga paa kakaupo at tayo. Usok, alikabok, init. Napapamura na ako.

malapit na mag 2 pm.

buti naman pinuntahan na ako, gustung gusto ko na umuwi. Sorry din Pepe sa inasal ko, nadala lang ng sitwasyon, maraming salamat.

punta na kiNa Jerwin

hindi ko natandaan ang daan. Wala talaga ako talent sa travelling. Ok lang yan, mamaya naman ay matatandaan ko na rin dahil maggagala din for sure.

Kain agad. Hello classmates. Pakabusog. Then naglabas si Jerwin ng SanMigLight, tig iisang bote. Ayus to, for experience. Okey naman yung beer, light talaga. Pero mainit, kahit malamig na dahil sa yelo, pinag init pakiramdam ko.

[img ng nag iinom ako]


-san mig lang pala eh.


-oha.Ubos ko ang isang bote.XD

Pov ko. Di masama mag iNom, kung hindi sobra, for an ocassion lang naman. Social drinking kumbaga.

kina Jemuel naman.

kasama mga gurls, punta naman kNa jemuel. Kantahan muna, gitara. Mga busog pa eh. Pero kain pa rin onte. Desserts lang. Back to kantahan ulet.

kina ma'am Herrera??

next destination, kina ma'am Herrera. Nauna na ang Amazonas Tigers, dumaan pa kasi kami kina dads. Paikot ikot kami, parang pinag33pan kami ni Jerwin. Lalo ko tuloy hindi natandaan ang daan papunta sa kanila.

Dito na kami. Nakita na naman ang ngiti ni ma'am, sabay pasok sa loob ng pinto nila. Napaisip kame? Ayaw? Dedma? O pinapahanda na mga titirahin natin? Medyo napahiya din ata ng onte mga kasama ko, kaya alis na daw. Ayun alis nga, bye ma'am, bad ka. Hehehe.

sa may park

wala naman ibang mapupuntahan eh. Diretso na sa park, 2 groups, AT at DB, kalas kalas muna, tingin tingin sa sedera, chick watching, fishing(lol), exhibit, tapus ngkatagpo din sa tapat ni Rizal.

Piktyur piktyur.

[mga images sa plaza]


-trippings lang.hehe


-class pic? AT & DB.


si lowie lang ang nagenjoy, (i think) nabore kami, alis na.

balik kina Jerwin

separate ways sa AT's. Hapon na kasi eh kelangan ni Macatula bumalik sa Morong ng 4pm. Time check lang:

3:50 pm.

dinelay namin ang uwi nya, kina dads muna, t.V. , internet, kain,kain,kain, bye dads, iwan na muna si macatula.

madilim na

uulan kasi. Uwian na din. Umulan nga. Grabe ang lakas. Basan basa ako pagbaba ng jeep. Hindi na ako umuwi sa amin. Buti na lang at may baon akong xtra tshert, at sinelas. Sa pinsan ko ulet ako nakitulog. Walang signal globe nung gabing yun. Ewan kung bakit.

goodnight

enjoy ang araw na yun. Kht mukhang simple lang. Masaya pa rin kahit pinarusahan at pinaasa ako.Lol. Syempre andun si gracey eh.Ok na ako dun. Hehehe. Next stop baras.. This sunday. Oo ngaun na. Papunta na nga ako eh.Hehehe.

January 19, 2009

Masamang Epekto ng Dota

"parang yung tugtugin ng jukebox lang yan. Yung kay imelda papin yata yun. Kay rami nang.... :sing:"


Paano Sinira ng Dota ang Buhay ko.

Iisa isahin ko na ang masasamang epekto ng DotA sa buhay ng isang batang estudyanteng katulad ko.

Nang dahil sa dota:


  • pumayat ako.

  • napabayaan ko ang sarili ko. Halos di na ako kumain, makapagdota lang. Gastos pa kasi yun, yung ikakain mu, ipandota mo nalang.
  • nagka eyebag

  • kasamang epekto ng pagpayat dahil sa pagpupuyat. Napupuyat ako kakalaro. Halos gabi na lagi ako umuuwi paggaling ko sa pc shop. Di pa makatulog ng maayos, kakaisip ng mga hero tactics.
  • naging anemic at insomniac ako, plus ulcer pa.

  • ayun nga siguro, dahil sa pagpapagutom. Masama din epekto nung lagi kang babad sa monitor, sobrang exposure sa aircon. Grabeng sakit pag magkaulcer ka. Daig pa epicenter.
  • lumabo mata ko

  • di na ako naawa sa mata ko. Laging pagod kakatitig sa monitor. Mahirap pag lumalabo ang mata, disadvantage, talaga lalo na kung bata ka pa.
  • nawalan ako ng GF

  • ewan ko ba kung bakit laging pinagseselosan ng mga babae ang dota. Hiniwalayan nya ako dahil wala na daw ako time para sa kanya, dahil payat at eyebagin na ako. At hanggang ngayon, wala pa ring GF dahil sa paglalaro pa rin. Pag nagdodota ka kasi, hindi mo mararamdaman o hahanapin yung feeling na may babaeng lumalambing at nagmamahal, ang nasa isip mo lang, masarap pumatay, magtrashtalk, at maging GodLike.
  • Nasira ang pag aaral ko.

  • Ako dapat ang Valedictorian namin. Kaya ko yun. Pero napabayaan ko ang pag aaral ko dahil dito. Nawala ang pokus ko pagrerebyu. Ang nasa isip ko lang lagi ay magisip ng hero builds at play. Nakakalimutan ko gumawa ng assignments at projects. Pati ngayong college, bumababa ang grades ko. Araw araw na sa shop. Wag sanang umabot sa point na bumagsak, madrop at maistop ako sa pagaaral ng dahil dito.
  • Natuto akong magnakaw

  • Para makalaro lang. Nagawa kong iwithdraw at pabayaan ang ipon ko sa bangko. Pangsustento sa adiksyon ko kung bakasyon. Natutunan ko ring sumungkit sa alkansya ng kapatid ko, kupitan ang sukli ng mga binabayad sa school na galing sa parents ko. Pero matagal ko na itong pinagsisihan, ikinumpisal, at ihinihngi ng kapatawaran. Sa ngayon. Di na yan naulit, ni minsan.
  • Natuto akong umutang

  • Nangutang na ako sa may ari ng shop. Pwede naman. Nangutang sa classmate, sa kapatid, at kung sino sino pa. May maipanglaro lang. Yung iba nabayaran ko, pero madami ring bumaon na lang sa limot.
  • Natuto akong mamakla

  • hahah. Di noh. Ung iba jan siguro oo. Ginamit ko noon ang appeal ko para makadiscount sa baklang bantay ng comp. shop. Pero di nya ako nahawakan. Kindat lang at malalambing na salita. Ang 6 hours mo, naging 1&&1/2 hours na lang.Ayoss kahit pweh!.
  • Natuto akong magsugal

  • Marunong na akong magsugal bago pa man ako matutong magdota. Pero yun yung bumabase ka lang sa luck mo 100%. Ng dahil sa lage ako malas pag ganyan, tinigilan, pero hindi ng makilala ko si dota. Syempre may mga pustahan, bayad pc, tournaments. Pera mo ang nakataya. Para san pa nga namang nagpapakaaddict ka, gumastos ng madame para gumaling tapos di mo rin pagkakakitaan?
  • Natutong magcutting at umabsent

  • High school pa lang. Hanggang ng magcollege ako. Nagcucutting pag may pustahan. Ok lang maabsent maglalaro naman eh. Madami naman kayong magkakakasama eh.
  • pinapagalitan sa bahay

  • di lang dahil sa mabababang grades, dahil din sa hatinggabe at madaling araw na pag uwe. Di na nakakatulong sa gawaing bahay. Kaya yon. Lageng paktay sa tatay at nanay.
  • Muntik na akong mamatay

  • Kami pala. Madami kaming natrap nung bagong taon sa shop ni Dumay ng biglang pumasok ang nagaamok na si ka Tony may dalang divineRapier este itak. Lasing, hinahanap ang anak. Sa awa ng Dyos, buhay pa rin ako. Sobrang takot ko. Kala ko ma hoholy shit si ka Tony sa lakas nyang magcleave gamit yung itak.
  • Naubos ang pera ko.

  • Yung laman ng bank account ko, yung ipon ko. Yung baon ko. Lahat humahati sa budget ng panDotA. Pati pang regalo/date sa babae. Pocket money sa mga galaan. Pang load, lahat yun nabalewala ng dahil sa rent sa cafe.
  • Natuto akong magmura/trashtalk

  • di naman normal sa akin yun. At di ko rin gustong makarinig nun. Sakit talaga sa tenga. Pero mga tagaGG eh. Sagana sila. Pati mga kashop mo. Mga expressions lang. Nahawa na. Kaya para sa akin, normal na lang yun.




Since na manlamig at masuya ako sa mga kaGG ko. At di na rin nakakalaro yung best online buddy ko, nabawasan na yan. Ilan lang yan. Madame ba? Alam kong ganyan din yung iba. Mas worst pa nga eh. Ikaw na ang bahalang humusga sa akin. Negatives lang yan.


Para sa mga katulad ko, magisip ka na. Kung alam mo nang mali, ano na dapat mong gawin. Ahm.... May mga bagay na ginagawa, hindi lang basta sinasabe. Hehehe.

Edit: ang dota nun sa akin ay isang HOBBY na naging BISYO na HOBBY na lang ulet.

Pyesta sa Binangonan

"Sana may TimeLapse din ako."




Patience is a Virtue
Nung malaman ko na magpepyesta muli sa Bilibiran, inaya ko na kaagad si Pepe na pupunta kami. Pumayag sya. Ayaw ko na kasing ulitin ang nakaraan. Sapat nang nagkamali ng isa. Kahit may sakit si Pepe nun sumipot pa rin sya. Kaya naiintindihan ko kung para saan yung higit sa 1 oras kong paghihintay sa sakayan ng jeep. Jinajaming na nga lang ako ng barker nun para malibang.
"Boss, ala pa yung hinihintay mo?"
"wala pa eh."
"San ba manggagaling yun?"
"baras lang po."
"bakit ang tagal. Girlfriend mu ba yun? Kung ako sayo, di ko na papansinin yun, eh kanina ka pang alas-11 dito eh."
Ngumiti na lang ako.
Narealize ko na ganun talaga ang paghihintay. Hindi nakakainip maghintay pag meron ka talagang hinihintay, yung sure ka na hindi ka nagaantay sa wala at kung ano o sino man yun, ay dapat worth the wait. Ngayon, alam ko na ang nararamdaman ni Jerwin sa tuwing lumuluwas kami. (sorry dads.)
Maghanda man o hindi pupunta talaga kami. Ang sabi sa akin ni Teejay, wala daw handa. Maigi na lang at biglang nagkaroon. Anggaling. Money war daw. Alam ko may naisakripisyo, pero kung anu man yun. Wala na akong kagustuhang alamin. Wala rin namang magagawa.

Humans cannot make miracles
Bago pa ang pagkikita namin ni Pepe, tinext ko na yung mga taong may chance na pumunta. Subalit ni isa walang nagreply. Maaaring busy lang sila, ewan natin, di nagtext eh. At kung sino pa yung mga wala talagang pagkakataon pero nais nilang makasama, nagparamdam. Sayang. Pero wala dapat ako ikagalit. Kahit ikaw.
Napatunayan ko na hindi kaya ng tao na gumawa ng himala. Tanging ang Dyos lamang. Tao lang tayo, ako.
Nakarating na kaming dalawa sa Binangonan. Pagtapat ng jeep sa makipot na street ng Pantok, sinambit ni Pepe ang pangalan ni Lowie, at ganun din pagtapat ng 7/11, ang pangalan ni Yanyan. PBTS, at eto na ang Rural Bank of Angono, bumaba na kami. Diretso kina Teejay, syempre si Pepe ang tour guide. Wala sya dun. Kina Michael na agad.
Akala ko, mabubuo ang A4V1. Pero, A3V1 lang. Si Lowie na inasahan ko. Ewan ko. Ayun diretso na kina Teejay ulet. Syempre pag pyesta, sakto gutom na. Kainan na. Pininyahang may pinya at manok na galing SM, shanghai rolls na may ketchup na maladugo, gulaman/morphling na pink na may nata, kanin na hindi NFA, isang litrong pepsi na may ngiti. May dala akong DVD nun. Yung hiniram ko kay Majie. Battle Royal 2(Requiem), ayos pampaganang kumaen. Humabol pa si Lenard.
Tapos na ang pagkain, tinapos na din namin yung pelikula. Di ko pinatulan yung beans na nakarepack with itlog ng butiki na colorful. Kahit favorite ko ang beans, di kasi ako sanay pag ganun.Hehehe
Hanap na ng dotAhan. Madami, puro puno. Gala muna. Lakad lakad. Pinaguusapan ang mga wala. ^_^ . Kaen kina Michael. Ayun, nakapagdota din. Sulit talaga dun. Mura na, high quality pa. Flat screen LCD monitor, ang ganda ng specs ng PC. Pati internet, mabilis. Well ventilated pa.
Bago umuwe, syempre kain muna. Madilim na nun. Tumigil si Michael, habang nasa madilim na eskinita kami, walang ibang dumadaan, tumalikod sya at humarap sa pader. Umiihi na pala. Sabi ko ay, kina Teejay na lang ako iihi. Pero anu to! Lahat sila jiningelan na yung kalyeng un. Edi nakigaya na din. Mga bumbero, wala namang apoy. Hehehe. Konteng gaslawan, nagkadiligan tuloy ng paa.Hahaha.
Wala nang kanin kina Teejay. So kina Michael na.

"hi!!"
"??"
"im jelo"
"?!"
Wee. Wulang pumansin dun sa bading na amuy Vicks. Hakhak. Gutom eh. Naku may tao. Buti na lang mga tahimik.

[image: pyesta&&food hosts, ilo at yajeet]
[image: mga bisita, ian pepe lenard]
[image: A3V1M1?]
[image: onteng handa]

Note: di pa to tapus.Mahaba pa ito. =((

January 17, 2009

Reasons

"hindi lahat ng bagay may dahilan"



This entry is a response to one of the future blog topics of iLo Life.

Ang Pagkakawatak ng Dotaboys...
Napakatagal na. Halos di ko na maalala ang lahat. Pero oo. Totoo. Nagkaroon ng pagkakahati ang aming barkadahan. Normal lang naman yun sa mga relasyon. Syempre may pagsubok din. At sa bawat pagsubok, sa bawat tagumpay sa paglampas sa mga ito, lalong titibay ang ugnayan.
Hindi ko na kayang isalaysay ang mga eksaktong nangyari. Maaari ding sa kadahilanang labas ako dun sa alitan na yun. Hindi naman sa itinatago namin ang tunay na dahilan. Hindi lang talaga maalala.
Dahil doon. Ayun nga. Nagkaroon ng pagkakagrupo grupo ang normal na iisang samahan namin. Hindi nagbabatian, at dahil dun hindi na rin halos nag aasaran. Walang pansinan. Walang pakialaman. Walang tulungan. Hindi masaya.



...Nang dahil kay Ian
Ha? Nang dahil sa akin? Oo nga daw. Nang dahil sa akin. Nang dahil sa hindi ko pagdodota daw? Di ko maintindihan kung bakit? Bakit? Anu naman kung hindi ako naglalaro?, tama ba na magkaganyan kayo?
Well. Sa tingin ko lang, Coincidence Abuser kayo. Malamang ay nagkataon lang naman yun. At ginawa nyo lang siguro na panakip yun diba? Yung di ko pagsama sa mga laro!? Kaya nga mahirap para sa akin ang isulat ito. Dahil dun.


The Truth
Kung tama yung pagkakaalala ko, ang tinutukoy na insidente dito ay yung nagoriginate sa "Bangko" (silya, upuan, chair). Ewan ko. Di ko naman kasi nakita. Ang upuan sa computer sh0p, oo di ko nakita dahil hindi ako kasama sa paglalaro. Simple. Maliit na bagay lang. Pero nagkaganun kayo. Kayo! Kayo lang. Kasi di naman nabago tingin ko sa inyu nun. Wala akong pinanigan. Pero naayos din naman. Dahil din sa akin.


DotA ang Solusyon
Pagkatapos ng Drawing natin. Tinipon ko nun ang lahat. Nag painit ng balitaktakan. At pinagusapan ang lahat. Lahat naman kasi nadadaan dun. Maigi naman at naayos. At nagdota ulit tayo. Oo tayo.


Dahilan ko.
Pero bakit natigil ako magLaro? Naglalaro pa rin naman ako eh. Yun nga lang. Hindi na sa sch0ol. Dito lang lagi sa amin. Bakit?
  • dahil narealize ko na magastos masyado. Sayang pera. Kaylangan mag ipon.
  • dahil narealize ko na kailangan ko ipokus ang sarili ko para mag aral, aral, aral.
  • dahil nakaramdam ako ng panlalamig, pagka sawa, pagkasuya. Sa larong ito. Di imposible. Araw araw mo ginagawa eh. Sila ng sila rin.
  • dahil narealize ko na.. Na.. Na. Nagmamahal na ako. Oo dahil inlove ako. Hehehe



Ngayon
Ngayon. Nagdodota pa rin naman ako. Pero hindi ibig sabihin nun ay binabalewala ko na yung mga naging realizations ko. Subalit. Habang sinusulat ko to, nararamdaman ko na namang muli na kailangan ulit ng pagbabago. Sabi nga niya, "gutom ka ian." (spiritual hunger). Oo. Di na muling maglalaro ng araw araw. Di na pupusta. Pero gaya nga ng sinabi ni iLo. "KAYA KONG IWAN ANG DOTA, PERO HINDI ANG DOTABOYZ". Isipin nyo na lang ganun. Si jeymart kasi eEh.Hahaha

January 12, 2009

Vandalism. Exposed!

"a really nice piece of art, art, art, art."

EXPOSED!!

TIDE HUNTER. Owner of the twin giant Pentel pens. Dominated the world of vandalism at the College of Engineering Building. He used to draw pictures depicting the "m4l3 s3x 0rg4n". As we trace back the history, the drawing of that symbol was originated from the early era of KNIGHT DAVION with its naughty artistic fingers. Its like they were stamps that when it got near your note book, or any other vulnerable belonging, it will be trademarked!!



With a wide grin on his face he was again on his session. Noticing the m4rks on the arm chairs, on your notebook, and the worst, in the male CR!! Yes he drew that!! Those two giants guns(cannons)! He's the one solely responsible on that! Im sorry br0, but i cant withstand it. Im itching to sh0ut it out. Good luck na lang pare ko. Hehehe.

Image of the legendary mark not attached coz i do not wanna display any adult content images here.

"Di ka lang namin napiktyuran nun sa C.R. swerte mu pa rin. Yaan mu di naman sana/siguro nila to mababasa. At isa pa, nabura na naman yun eh. Mag ingat ka na lang boy. Hakhak.xD"

January 11, 2009

Uncertain Logs

Usapang Logs

I just recently checked out my logs and scrolled on the "Packet Data" option and this is what it says:

Whoaah! Grabeh! I was surfing na pala that much! Sobrang adik na talaga ako sa wap. I dont know if from when this packet data logs counts. I thought it always resets a day because I have the settings that Log duration is only 1 day. Due to the fact that clearing up logs, will make your phone faster.

I was planning to clear that log, since i had created a post like this, but, parang sayang. Maybe after a year nalang. So i can kn0w how addicted im getting into using GPRS.

If that packet data transfer will be calculated, 10cents per KB. 1million KB = to 1GB, 1 million cents = to 10,000 pesos? Approximation with respect to 1 GB. Who0ah. Ive been leeching 10K from Globe. Yeah. Coz im doing it at no cost. For free, exactly.

Writing this p0st, makes me realize these:

s0 much time ive spent. But theres no regrets.
I think i sh0uld lessen, coz preventi0n is imp0ssible.
Im doing this coz its still free.
I need to change, for better.

Mas makakabuti sa akin kung mababawasan ko ang kaadikan ko. Alam ko yun. Pero pano? Inspire me please. Baka may maitutulong ka?

P.E. 4 - Team Sports

"Shake it!"

Prologue
"I hate P.E.!" . Years ago, since highschool, I used to hate this subject because i dont like it much. Why?
- "it makes me tired."
- "invokes perspiration too."
- "i must focus on academic stuffs."
- "im thin, unfit, looking funny when on it."
- "im not good in any of it."
Thats not all. My list is long but im not planning to write it all. Basta yoko nung subject na to, dati. Takot ako sa bola, masakit yun pag tumama. Magc0c0mputer na lang ako. But, not until this Friday, P.E. time again. Team Sports.

Toss Coin
Exam in taxation, its sorta easy to answer but, unsure. P.E. is now the next subject. We used to have a 1 hour break after taxation. We didnt got outside, like what were doing normally, coz nakakatamad, instead ive lead them (Jeymart, Gene, Jerwin, Rogiene)at the fo0dcourt. I wanna eat a little merienda, for energy source. So few time passed. I knew and am sure that we still have alm0st half an our till P.E. Weve decided to go now at the gymnasium and "WhOOAH?!??". Imba! Its starting. Rushing to daze. Weve got ourselves dressed. Now were ready.

The Scene
This time this will be a sort of photoblog. Pictures will tell. Heheh.
Few instructions and introductions, then were on. After some warm ups, a game was brewed. From counting by 1-2-1-2, two teams were formed. Im team 1, wala na ko pakelam sa mga kalaban, kahit malakas sila, basta enjoyin lang ang laro.
The game. The loosing team will do a push up equivalent to the "lamang" times two.

Set! Serve!


-"warm up muna diba nga teejay?"

-"o kami naman, paserve!"

-"si ilo naka leather na naman"

-"team 1"

-"amazonaz tigerz"

-"instructions muna."

-"first serve ni burenren."

-"serve naman ni gene (ace player)"

-"pang asar pose ni buren."

-"go dan!!"

-"syempre ako na to."

-"serve ko.Weee!"

-"serve ni pat. Extra si sir."

-"teejay, certified team2"

-"serve naman ni pepe"

After ng mainit na laban.

Syempre ang nanalo, kame! Hahaha. Ang galing namin. Ayun push up tuloy sila.


-"enjoy pushing up"

-"go team 2!"

-"kawawa naman c grace"

-"galit na naman."

-"moment ni ilo-ozer"

-"sarap na sarap si ilo"


Game Over

Uwian na. Nakakapagod. Pero masaya, enjoy! Hahah. Excited na ako ulet sa next Friday. I love P.E. na talaga! Or, i love volleyball.

January 10, 2009

Moving Backward or Moving Onward?

"Moving on was never easy."

Ruptured Heart
Being in love in a person and having the same curse as me? Living a broken and jaded life left alone? They said, just move on. But it wasnt easy. Really, exactly. If its for real, its hard, but at some cases if its just nothing but a joke, you can move on in a flash. And what i feel now is for a reality. A reality that keeps on giving a stabbing pain that ruptures my heart. Im broken. Emo, they say.

Bloodrage
Living a life like this, is a ghostly curse. Not all people can see it in a person. As for me, im indefinite, i used to fake. Writing here is some kind of an exorcism for me. Releasing the wraith curse on your heart. You woke up on a day, live with it, laugh at times, sleep, then the same again. But not as always. There are certain times youll sentiment. Times youll think of things like this. Its uncomfortable, its like when the effect of an anesthesia on you wores off. Pain. Emotional suffering time again.

Blood bath
They want me to move on. Its for so long. The wounds turned to scars. But i cant. Why? Coz i dont want to. I still wanna fight. Im not dead yet. Im still alive and breathing, hoping, wishing. I told them im gonna move backward. But i dont know how though. Im just letting time pass me by. Passing unnoticedly, time fading. A lesson i remembered, not to take time a waste. It must be treasured the single way, precious tic and tac of the clock. I must do something.

Blood Thirst
As im writing this, im seeing a ray of hope in me. Thinking of possible things that might happen, if and only if i make some actions. But, i cant. Im numb. Im weak. Im scared. There is only one thing i know that can make me fine. Its when, "I'll tell her, that I LOVE HER." .But how, when, where, and what? I used to plan on it. But it always get disrupted. What? What if she rejects me solely? Yeah. It will make me hurt more worst, but at last, i will accept it. Its the only thing thats left and i havent tried yet. Just a right timing. But when? Hopes it wont be late. What if she accepts and love me back. Edi ayos. Kaso mahirap talaga. Pero gagawin ko dahil:
life is unconstant.
Many inevitable things might happen.
Its the only way.
I wanna be free.
It will be a great part of a change in me.
That will make me a better person no matter what.

Iba kasi ang lagay ko eh. Its not the theme thats "its Over", but its a "Goodbye" that hasnt been started. Worst. Being "Vulnerable" helps me breathe in this life. Ang gulo ko na masyado. Basta yun. Mahal na mahal kita!! I love you.Break me so i can be free and die, love me back so i can live more and be born again...

January 8, 2009

01.08.09 Just Another Cursed Day

"Its true that When it rains, it pours."

Evaporation
This morning I woke up early coz im excited for im not going to school but to somewhere else. Who wont get excited if you were about to have an instant Php10,000 in your hand. Well it isnt instant, really, coz ive waited for it for so long. Last time the wait time was just 30 days from the re-application but this time its now 30 WORKING days. Too bad it landed on the holiday season, that more than 30 but not working days gone by. Now its time to claim my scholarship allowance im longing for so long. Everything's fine, weve asked for an excuse on this day's subjects, we are sure of having it coz others got theirs, except for one. The weather isnt fine.

Condensation
It was a bit rainy maybe due to the typhoon in Visayas. But its ok. Its not that hard. I wore on my rockstar pants, green tShirt, and the black rubber shoes, with Omel's hanky, my phone and my iD. I did not bring my bag coz im planning to buy a new one this day.


-"daan sa amin"


-"byaheng jeep"

Precipitation
Jerwin, whom was my co-scholar buddy and classmate, was also excited, he have so many things to buy too (such as Twilight books, a new pair of shoes, clothes, etc). He did want me to go early too, in fact i did it this time. I arrived at the Capitol in Pasig City, maybe minutes after him. He said he hasnt checked yet, he like us to do it together. Nice. Its raining a bit, good thing he has an umbrella. Suddenly i joked on how about we did got nothing, coz we didnt call to make sure, weve got careless. But hesitantly, he answered back, "Think POSITIVE!".

Its pouring!!
Then were on the door of the Scholarship Office, not anyone of us wants to go first. Nagtutulakan na kami. Buti na lang may lumabas so weve decided na sabay na pumasok. Now were in.

"Upo muna kayo" . Maam Malou uttered.
"Magcclaim?" . Pasunod na tanong. Tinanguan lang namin.
"RCSF?" . "Opo" . Habang naghahalukay na si maam ng files.
"Tumawag na ba kayo?" tanong ni Maam Ruby.
(paktay. Eh di pa kami tumatawag.Eto na ata yung kinakatakutan ko.)
pasimpleng opo.
"Austria...
...
..
.
Wala...

Ay eto pala." "+sigh+". "Kinabahan si Ian.Hehe" biro ni maam malou.
YEESS!! sa isip ko.
"Tongohan...
...
..
.
Ay ikaw ata ang wala, oo nga wala ka nga."

Inayos na ni Maam yung claim slip ko. Nagkapirmahan na. Pinapunta na ako sa cashier para iclaim ko na. Nang..

It pours Harder
"ahm.Excuse po. Magcclaim po"
nagulat at napabalikwas ang nagtetext na babae sa loob ng booth. Sabay kuha nung iD ko at nung Claim slip.
"..., .., ay! Wala pa eto eh! Tsktsktsk. Pakisabi icheck yung master list nila" ibinalik sa akin yung susi sa php10,000 ko.
WAAAAHHH!!
Bakit ganun. Diretso ako sa office ulet. Tapos sinabe yung mga nangyare den.
"ay. Di kasi kayo tumawag muna eh. Pag ganun tawag muna kayo ha. Para sure. La pa kasi pera pala sa inyo. Mga tuesday, tawag kayo ha."
"ah.Ok po. Salamat po" -leaves-.

Thunder roars and Lightning strikes
Pano na yan. Were both undefined. Then i asked Jerwin to eat na, kasi kagutom pero yung tipid lang. Di kasi ako nagdala ng madaming pera dahil nga akala ko ay makukuha namin ang aming sampung libo. At ganun din pala sya. As usual, SM Megamall pa rin kahit malungkot. Sumakay kami ng jeep. Then nagbayad na si Jerwin, pati ako, nanghiram muna sa kanya ng pamasahe. But after nung maiabot nya yung bayad, biglang liko naman ng jeep. WTS!! Edi hindi dadaan sa Mega? Pota sayang bayad edi baba kami agad. Lakad. Nakikipag patintero sa mga sasakyan. Kinakabahan nga kami dahil anu kayang susunod na mangyayaring kamalasan sa amin? Ang masagasaan? No-no. Luckily. Nakarating kami ng Mega. Kain lang. Tapos gala ng onte. Window shop yung mga gustong bilhin then uwi agad.

Rainbow
Yun nga yung inaantay ko. Yung rainbow behind these kamalasans. Pero wala. Wala talaga. Luckily nakauwi ako ng safe. Ewan ko lang kay Jerwin, sana,hehe. Nakakahiya tuloy humarap sa parents. Tsktsk.

Lessons na natutunan..
-be 101% sure before doing a decision.
-the positive thinking doesnt works! Believe me!
-life in the city is boring without money.(even at province)
-bata pa nga ako. (kami)
-its wrong that theres always a rainbow after the rain.Hmp!

Nung nasa NBS kami, ive spotted a paradox.
*bakit kaya mas mahal yung mga librong mas kailangang mabasa ng mga tao? Like yung nasa "Faith and Religion Section" at nasa "College Section"?? Salagay ba eh pangmayaman lang yun.? Gusto ko sanang bumili ng mga books about Christianity, baka sakaling mawala yung gulo ng isip ko, kaso mahal eh. Kawawa naman yung mga mahihirap, they dont deserve those yata. :C

some other pix.

-"SM ulit, sa wakas."


-"window shoppers"


-"pati pagkain. Nakakatamad."

[x]nakakatamad kasi magpicture. La tuloy kwenta[x]

Pantasya : Rebirth

"sa muling pagsilang ng Pantasya"

The Past
Mag iisang taon na rin mula nang ipakilala sa amin ni Michael ang mundo ng Pantasya. Naaalala ko pa nung mga panahong yun na di ko pa nadidiskubre ang fb sa wap, ay nagtyatyaga ang lang kami sa libreng Yahoo! ng globe. Hindi ko inakalang magagamit namin yun sa pagbibigay ng konting ligaya sa aming buhay dotAboy. Anggaling ni Michael dahil naisip nya na magsave ng stories sa drafts ng Yahoo! nya para basahin sa cp via wap. At noon nga ay lumaganap na ang Pantasya Fever sa amin. Halos lahat ng kalalakihan sa amin ay subscribe kay ilo, sapagkat Yahoo! account ni ilo ang gamit namin. Alam namin ang password nya dito.

The Present
At ngayon nga na libre na ang wap sa kahit anong network, gamit ang ilang tricks, pinakapopular na ang paggamit ng Opera Mini Browser, ay naaaccess na namin directly from its site ang pantasya ni ilo. Di na namin kelangan ng Yahoo! ni Michael.

The Future
Ano nga kayang mangyayari sa future? Pano pag nawala ang Fb ng globe? Balik sa Yahoo! ni Michael? Pano kung hindi mawala, may mga bagong sites? Hahah. O makagagawa na kami ng sarili naming site na balak naming tawagin na Pontasya, tribute kay iLo ponta. Lalaki lang kami, at hanggang pagpapantasya lang ang kaya. At least nahahahasa namin ang aming imahinasyon, naiimprove ang reading skills, yun nga lang, sa kalibugan. Pero walang sinasaktan na tao (babae). Ika nga nila, "I WILL DESTROY YOUR VIRGINITY BY THE POWER OF MY IMAGINATION."LoL. Hohoh.xD

Plan
Marunong na akong sumulat ng mga pang Pantasya Stories, at susulat na, konting inspirasyon pa.Hehe.

January 7, 2009

Real End. Success and Luck.

[x]"why do i have to write it over and over again?"[x]

MMC issue again
Hi, im back again. Talking the same shit again. Just to make an update bout this incident. My Memory Card is still functi0ning. As i rest nOw here in my bed, i thank God for everything, cant count it lol. Thank you. Good night fellas. Didnt thought i would came up 3 blog topics that are synoptical in a day. Imba.

Case Closed
S0 much, s0 much. Now its time to end this, whoever managed to get lucky and cursed the same too, just info up here. Ill try my best to help yeh fellas. Tommorow would be a very great day. Im getting my allowance for this Sem. Sinu gusto sumama? Ililibre ko.Hehehe.Tara!!

Corrupted Memory Card (Fixed)

"you dont have to see, just to believe"
Update
The cure I have established on my fragile MMC was a success. My MMC is back on its raw state. Empty but usable again. Due to this simple event in my life, I now believe on things i dont see. The old saying "to see is to believe" is now deleted on my vocabolary. I thought im gonna buying a new one again, but thanks God, its now ok.

The Cure
Good thing is i have preinstalled MCFixer at my phone's internal memory long ago since my first MMC corrupted. What ive done was to format it with that nifty application because the system formatter doesnt works anymore. The first try works but gets corrupted again. So i format it again but the same thing happened. I thought it is the bug at this beta version (i wondered if the final version was released out there, i couldnt find it). After writing on the memory the fresh formatted memory card gets corrupted again. So ive decided to read on how to use the MCFixer by searching on the internet.

The Answer
What ive found out is, it (the MCFixer) was created for n-gage phones MMC. I dont care much about it, as long as the app runs on my phone. They said that after the installation on your phone memory, you mus reboot your phone. Format it. Then reboot again. Ahah! So it needs restarting, which i didnt done. Ive tried it but, it got corrupted again. WTS! I thought it would now work. Having tired and given up on this shit, i decided to sleep. When i woke up. Its fine now. Yey. Maybe all it needs was a long break after a format session.

Further Medications
Ive decided to still bring my phone at school, though i dont want to, but for the sake of the movie-making, we'll try. Its not fully charged and the estimated time maybe at the early of Physics. Thats good coz i can focus on that subject now. But having a LightCtrl app, makes my battery prolongs. My plan now was to just put only multimedia files (no porns) and text files, few useful and mostly used apps, no more vanity stuffs, no more games. Just a Nokia N70 music&internet edition, not a gaming edition. Not, anymore.

Memory Card Corrupted

What the shit!! My memory card got corrupted again!! Oh nah. Its still can be fixed but all the data was lost. Now i know the limit of a small piece of electronic storage card. We shouldnt make so much use of very large amount of file processing in the phone as it involves the memory card. Im thankful it got fixed yata. Thanks to MCFixer. Im not sure if its fixed now, coz the said symbian app was just a beta, if not i think im gonna buying again a new one. Good thing is i will be having my scholarship allowance this thursday.

Having this happen again, it makes me feel and realize that i shouldnt be using my phone as what im doing before, its better c0z i can f0cus on other things. Yeah thats much better.

January 6, 2009

The First

"What is Man? Existentialism. Realism. DotA"

Game starting in 5.....4....3...2..1.
January 5 2009, first monday of the year. Classes will resume. The happy days are over. Back to reality. Ive woke up as usual at 6am in the morning. My daily routine of first touching my phone, dropping by on my bookmarks until its now seven. Everybody else in the house will soon leave and as i hear the sound of our tricycles motor starting up, I hurriedly get up. Ate my breakfast, and prepare everything for the first day of school again for this year.

Boots of Travel
its commuting again. I hat this part. But good thing is i always have sounds from my ph0ne which makes the ride not that boring and tiring. I felt complacent feelin that the ride was fast coz it took just a normal 30 mins till i reached Tanay. But this was inverted coz the ride up to Morong ate so much time despite that it was a shorter ride. Well thats ok. Its just Philosophy again, Ma'am Olivas again.

Creeps First Wave
At last. Im on the gates of URSM. It was John whom i first saw and greeted. Then wearing again the id and later taking it back, as usual. Venturing the same old place, the 3 floors. And entering without hesitation coz its just 15 mins late. Seeing them again. Wala lang.

First Blood
Just saw her again. I saw a different gurl i know. But. I just didnt do anything but to make fun. Make fun of everythin, just for entertainment. It is needed for this kind of subject and professor. (xD)

Regeneration
Its now over. Yehey! Its lunch time? Though my breakfast was just half past my intestines. Its just 10? Wtf. But its needed. For the Physics next subject, 5 hours, imba.

Owning
Returning at the third floor, while were waiting for the next subject. An announcement came up that were gonna not have any class this day. Uwian na? Its kinda yehey but, i know were gonna pay for it though.

The Clash
So whats next? Of course what weve missed. DotA again and again. Heading to Tetons, everyones ready, and its "banatan na naman" .

GG
Everyones new years reso was to never dota again. But its br0ken already. Hahaha. Basta ako di ako nagbayad kay teton nun.xDD Kaya ok lang.

January 4, 2009

Bagumbong New Adventures (unfinished)

"maaari bang humiram, isang gabi sa iyong tagiliran...."

Starter
Malapit na mag 4pm yun. Tinext ako ni King gamit ang mjoy. Pumunta na daw ako. Eksakto namang paligo na ako at naghahanap na lang ng isusuot. Naihanda ko na ang lahat. Wala si papa at mama nun eh, umalis na ako, di nakapagpaalam (paktay ako nito), wala ding nahingi na pera.

First Encounter
Buti na lang at may pera talaga ako pag ganitong mga lakaran. Pagbaba ko ng jeep, nakita ko kaagad si Euvy, may naalala ako. "Euvy Happy birthday!" sigaw ko. "Tara sa amin." tugon nya. "ah eh.." pag iwas ko. Di naman sa ayaw ko. Di naman kasi yun talaga ang pakay ko. Muli ko nanamang nakita yung daan na yun papunta kina King. May nakalagay na ngayong, bawal dumaan. Dati naman ay wala nun. Napansin ko si Hannah na busyng busy sa pagsecellphone. "Hannah, padaan po." bati ko. Ngiti lamang ang naitugon nya. Hindi pa rin sya nagbabago, mahiyain pa rin, siguro ganun nga lang sya pagdating sa akin. Heheh.

Place Upheaval
Diretso na ako kina King, nagpupunas na ng sapatos sa pamahiran nila, maputik kasi. Mahina akong tumawag ng "King!??" nang biglang "Nakina Bicoy sila." tatay pala nya. "ah salamat po.". Tumungo na ako kina Oyo (Bicoy) at ayun nga sila. Nakita ko kaagad sa tapat ng bahay nina Oyo at Charlene (magkaharap bahay kasi sila) ang mga kaklase ko. Bihis na din silang lahat, at ready to go na. Maliban lang kay Oyo. Ganun naman sya lagi eh. Kada may usapan na lakad, lagi mong maaabutan na di pa paligo. "Oy tara muna kiNa Euvy." di ko alam kung sino ang nagyaya. Syempre bilang mga kaklase nya. Pumunta na nga kame at kumain na din, pero konti lang. May kainan pa kasing kasunod.

At The Airport
At ready na, napagpasyahan na namin na sumakay sa owner type jeep na kilala ni King ang driver. Nagpapatagal lamang sa pag alis namin ang di pagkakasundo sa kung magkano ang ibabayad. "Bente po kuya ano?". "Ay luge naman ako nyan. Trenta na.". "25 na lang." Wala ng salisalita, umandar na ang owner at tumungo muna sa Petron para magpagas. Abutan na syempre ng pamasahe. Buo pera ko kayat nagpabayad muna ako kay Jam ng bente. Heheh. Oo bente lang ang balak kong ibayad at keri lang. Patay malisya.

The Take Off
And so the owner took flight. Open yung owner (walang bubong.) nangangamba kami, pano na pag umulan. Pero naenjoy namin yun dahil para kaming nasa mOtorcade habang sinasagasa ng aming mga mukha ang malamig na pagtama ng hangin at ilang piraso ng malilit na bato sa pagtayo namin sa sasakyan. Masarap, masaya kahit na maginaw. Isinakay na din sina Clarissa at Glenn (pinick up sa Bayugo. Lumampas pa nga eh.). Medyo umambon. Napagod din sa pagtayo at sa sobrang ginaw umayos na kami ng upo. (kahit imposibleng matawag na maayos na upo. Siksikan gawa ni Glen ah) .

Arrivals
Eto na at Bagumbong na. Nasilayan ko na naman ang Bagumbong Elementary School na natatambayan ko nung elementary pa lang ako dahil minsan ay dito ginaganap ang mga district contest nun, panlaban eh. Heheh.

Swing Swing
Nag aya si Aron na bumaba na daw kami. Ok lang sa amin. Bumaba na kaming tatlo. (Aron, King at aKo) Sabi ni Aron kina LJ daw muna kami, dun na makapagbihis. Ok. Pumunta kami. Lakad ng onte at ayun na. "LJ!!..Ljayy!" walang tumutugon. Napagdesisyunan na lang na kina Lucky na lang daw. "Tao po.?". "Ano yun?". "si Lucky po?". "ay wala, nasa gala siguro". "di po ba sasama yun?". "hay nako, nahihiya daw, ayun nagpapapalit."

Camaraderie
Paktay. Napasama pa ata ang desisyon namin. Sinisisi na ni King si Aron. At si Aron naman todo tanggol din. Heheh. Pero bwenas. Ayun si papa LJ. Nakamotor. Diretso na kami sa kanila. Di pa sya paligo mga 6pm na yata yun. Konteng kwentuhan at jamingan. Konteng kaen. Nakiplantsa. Bihis. Pabango. Pawax. At yun ready na kami. Katuwa ang mga suot. Si Aron naka Amerikana, Wow! Si King, Ely Buendia daw ang porma, si LJ parang Saksi lang. Ako mukhang detective. Katuwa kami ni king. NakaCHUCK at nakaMaong. Malay ko ba na pormal pala. Kala ko semi lang. XL pa yung damit ko....

Moment of Truth
Konteng lakad. Pero malayu layu rin nakina Julie na kami. Medyo madaming tao. Nakakahiya ang mga itsura namin. Hahah. Pero wapakels. Nagsimula na ang mga seremonyas. Kutilyon. 18 roses. 18 gifts. 18 ballons. 18 candles. At 18 wines. O diba bongga andame. Heheh. Grabe. Napakaganda talaga ni Julie. Ganap na ganap na nga ang kanyang kadalagahan. Kitang kita naman sa hubog ng kanyang sexy na katawan sa kanyang pUting gown. Natapos na ang madamdaming mga seremonyas. Di mo mabibilang kung ilang "Julie Happy birthday" ang narinig ko. At yung "wag ka munang mag boboyfriend ha", "tapusin ang pag aaral.".HaAyy.

Hey now. Secret Song
Abutan ng give away, tapos kainan na. Edi Lamon ang mga shutay shutom. Sige buffet. Walang pigil pigil. Piktyur piktyur ng onte. Tapos yun. Nag paalam muna kame na magbibihis lang.

The Notion
Bumalik na kami. Sayawan. YooHoo! Party time! R0ck r0ckan. Heheh. Pero nagkakahiyaan. Buti nalang mer0ng hindi nahihiya at the same time di napapagod na tao dun. Katuwa lang. Di mo mapatayo sila, malamang di lang type ang mga pasounds. Hmmm.

The Show
Naisipan nila na gumawa naman ng kalokohan. Lumande na naman si Kenneth nun. Hahah. Reenactment daw nung mga seremonyas at sya ang debutante. 98 birthday daw. Ayun may mga wishes at r0ses din. Astig nga eh natutuwa din yung mga pinsan at kamag anak nina Julie sa palabas na yun.

The Game
Since hawak ni Kenneth ang mic nun, which is anggaling talaga nya mag entertain na para bang nasa tv show kami nun. Then nilapitan ko sya at binulungan ko ng "Kenneth laro tayo, Hephep HURAY katuwaan lang.". AyoN nagsimula na nga ang laro. Laru laru lang. At yung mga alpha kapal muks lang ang mga tumayo. Syempre nag try din ako. Heheh. Just for fun. At biglang nag abot ng P200 ang tito ata ni Julie o pinsan ewan. Hahah. Wow may pa prize. Lalong naging exciting. Ang kaninang k0nteng manlalaro ay biglang dumami.

Fortune
Masaya talaga. Madaya si Kenneth pag napagtripan ka nyang puruhin matatanggal ka talaga. Heheh. At ang nagwagi ay si Jessa! Yey may P200. Balik ulit sa sayawan. Nagulat ang lahat dahil naglabas pa ng P500 ung TFC natin kanina. Wow. Mayaman. So nasundan pa ng mga palaro. Trip to Jerusalem, boy-girl kandungan version. Partner ko si Jinelle. Nadale kame kay Glen, luge sa box out. At ang nanalo. Dante at Cathy. Wow P200 ulit. Next and last game. Paper dance. Mahirap dahil maputik dun. Pero for the sake of P200 go. Ayaw ni Jinelle, nag inartz maputek daw eh. Kaya si Charlene ang nakuha kong partner. Di ko nga kaya yung buhaten. Ako pa binubuhat nya. Pero talo ulet. Panalo, LJ at Cathy(ulet?). P150 each yata. Sayawan na ulit.

What Are You Waiting For
Sayawan. Ang iba nagvivideo oke. Ang iba nagbabalak nang matulog. Yung iba nagaaya ng uminom. Pinigil ang pagvivideoke namin. Tara daw. Inumang natuloy din. Parang ayaw kasi nila. Shot. Pangalawang shot. "excuse. Iihi lang ." sabay takbo. Hehehe. Yoko nga magpakalasing.

Tonight
Nakita ko sina Julie. May dalang cake. Matutulog na ata. Sumama ako. Pwede. Heheh. Ayun kaen ng onte ng cake. Tapos akyat na sa kwarto. "Ian dyan kayo sa kabilang kwarto." "ahh. Eh. Sige" sabay higa ko. Bale 3 pa lang kami nun. Ako, si Julie, at Clarissa. Kasama dapat namin si Kenneth eh tata3 daw muna sya. Ayaw nya naman dun na magbawas dahil takot daw sya pag maraming lumang salamin. "ay Ian, dito ka muna, nakakaawa ka eh." "talaga? May awa ka pala" "oo naman." at ayun na nga nag ayos ng higaan at humiga na kami. Inalok pa ako ni Julie sa loob ng kumot.

Struck With a Lightning
Bale gitna sya. Ako sa bandang kaliwa. Ang sexy ng suot ni julie nun. Pantulog talaga. Kahit malamig ay nagsuot pa din sya ng ganun. Ako nga eh nakapantalon na giniginaw pa samantalang sya naka mini pero gusto pang bukas ang bintana.

The Plan
Di ako makatulog. Di ako tumitingin. Pero nagtaklob na ako at nagpanggap na tulog. Naramdaman ko kasi na may parating. Sina Aron na yun. Pumasok sa kwarto. Tinanggal ang taklob ko na kumot pero umalis din sa pagaakalang tulog na ako. Ginawa ko yun dahil maaaring palipatin ako sa kabilang kwarto. Eh ayaw ko. Hehehe.

Temptation
Nung naramdaman ko ng tulog ang mga katabi ko at yun nasa kabila. Di ako mapakale. Dahil kung iisipin mo, lalaki ka tapos mabigyan ka ng chance tumabi pagtulog sa isang napakagandang dalaga. Heheh. Ayun pinagmamasdan ko ang maamong mukha ni Julie habang sya ay natutulog. Lumilikot na ang aking mga kamay....

(itutuloy...Heheh)

January 1, 2009

Changing Fonts Using TTF on your phone

Tried and Tested on my N70me

If you can change fonts by using *.gdr fonts, (using any 3rd party file explorer,creating a new folder named "fonts" without quotes at C:\system path, pasting the gdr font there ie; C:\system\bluehigh.gdr then reboot) and the font of your phone will change, this method will also work on you.

What is TTF?
TTF means true type fonts.

In this method we are going to use ttf font files. You can get them on your pc by opening search and typing "*.ttf" (without quotes), or going to c:\ drive and finding the fonts folder. Other way is by downloading on the net, google will help you by typing "free ttf fonts download" as search query.

In using ttf fonts we can get the most of our personal touch to our mobile. We can costumized the size, etc.(ill explain later). And use combination of 2 or more fonts depending on our preference.

What do we need?

Ok, now you have the TTF files you like, youll now need to have the fount router. And transfer these on your mobile phone.

What is Font Router

Acts as Router for the ttf font to run and work on your symbian device.

Download FontRouter.zip (61.12kb) and extract the three files on your phone's C:\system\fonts path folder, if the path doesnt exists, create it.xD
It is advisable that you have installed X-plore coz it can extract archives and serve as a text editor.
Also place the TTF file on the same directory. (C:\system\fonts\)
Open the file fontrouter.ini and edit it via X-plore by pressing keypad (8).
You can see something like this:

[Global]
Enable=1
NativeFont=0
LogLevel=4
ForceAntiAliased=4
FixFontMetrics=0
FixCharMetrics=0
[FontMap]
LatinBold12=Futurist@13:B
LatinBold13=Futurist@13
LatinBold17=Futurist@13
LatinBold19=Ninja Naruto@17:B
LatinPlain12=Futurist@13
font17=font17@16:Y:W1
Aco13=Aco13@13
Aco21=Aco21@21
Acalc21=Acalc21@21
Acb14=Acb14@14
Acb30=Acb30@30
Acp5=Acp5@5
Alp13=Alp13@11:Y:W1
Alp17=Alp17@15:Y:W1
Alb17b=Alp17b@15:Y:W:B
Alp12i=Alp12i@10:Y:W:I
Alp13i=Alp13i@11:Y:W:I
Alp17i=Alp17i@15:Y:W:I
Alb12i=Alb12i@10:Y:W:B:I
Alb13i=Alb13i@11:Y:W:B:I
Alb17bi=Alb17bi@15:Y:W:B:I

see the line [FontMAP]? From there, you can edit the font names wherein.

LatinBold12=*@13{SMS WRITING}
LatinBold13=*@14{POPUP OPTINS}
LatinBold17=*@14{SOFTKEYS AND DIALING NUMBERS}
LatinBold19=*@17{TITLE OF MENU AND OPERATOR LOGO}
LatinPlain12=*@12{MENU ICON NAME}
numbers after "@" are responsible for the size increase them.
LatinBold12= SMS WRITING
LatinBold13=MENU OPENS AFTER PRESSING OPTINS
LatinBold17=SOFTKEYS AND DIALING NUMBERS
LatinBold19=TITLE OF MENU AND OPERATOR LOGO
LatinPlain12=MENU


codes.
Y= for elevation. +1 = elevate higher. Example; Y1
B=bold
I=italicize
W=spacing. Example; W1
example.
latinbold12=(name of the font)@(fontsize)

note: the name of the font, does not necessarily the font file name.
After youve edited to your desired settings save and reboot. Thats all! Enjoy.

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Best Web Host